مردنی ارزان‌تر از هوای پاک!
گرانی بیداد می‌کند. تا زمانی که کالایی را چه ازنظر مصرفی و چه غیر مصرفی ذخیره داریم قدر آن را نمی‌دانیم و همچون گذشته به هزینه کردن و بعضی مواقع اسراف می‌پردازیم اما زمانی که آخرین مقدار باقیمانده از دست رفت و تصمیم به خرید بار جدید گرفتیم سری به بازار زدیم تازه متوجه می‌شویم چه سرمایه گرانبهایی را به‌رایگان ازدست‌داده‌ایم.
گرانی بیداد می‌کند. تا زمانی که کالایی را چه ازنظر مصرفی و چه غیر مصرفی ذخیره داریم قدر آن را نمی‌دانیم و همچون گذشته به هزینه کردن و بعضی مواقع اسراف می‌پردازیم اما زمانی که آخرین مقدار باقیمانده از دست رفت و تصمیم به خرید بار جدید گرفتیم سری به بازار زدیم تازه متوجه می‌شویم چه سرمایه گرانبهایی را به‌رایگان ازدست‌داده‌ایم.
البته آنچه از دست برود به‌راحتی و با هزینه‌ای بیشتر به دست می‌آید که اقلام خوراکی، پوشاکی و تجملاتی از آن قبیل هستند اما معدودی از داشته‌ها همچون سلامتی وقتی به بیماری تبدیل می‌شود، بازگشتی پرهزینه و طاقت‌فرسا دارد و اگر به حالت قبیل برنگشت باید پیامدهای آن را که توأم با رنج و درد است تا پایان عمر تحمل کرد.
سردار تیمور حسینی، جانشین پلیس راهور فراجا اخیرا گفته است در کشور 47 درصد خودروها معادل 17 میلیون وسیله نقلیه فرسوده هستند که از این میزان هفت میلیون دستگاه در کلان‌شهرها در حال ترددند! که باید علاوه بر مشکل آلودگی هوا و مرگ‌ومیرهای ناشی از آن، مرگ‌های ناشی از حوادث جاده‌ای را هم به چالش خودروهای فرسوده اضافه کرد به‌گونه‌ای که 50 درصد برخوردهای ما تصادفاتی هستند که اگر شرایط ایمنی خودرو مطلوب و استاندارد بود حتما آن تصادف به وقوع نمی‌پیوست.
بازخوانی آمارهای تأسف‌بار مرگ‌های دوران کرونا و یا مرگ چهارصد نفر طی یک هفته شاید تأسف‌بار و تلخ به نظر آید زیرا معادل تلفات سقوط یک فروند هواپیمای پهن‌پیکر است و یا مرگ‌های پرالتهاب روزانه براثر ویروس کرونا اما در لابه‌لای وقایع ناخواسته و نگران‌کننده هیچ‌وقت نامی از تلفات عوارض ناشی از آلودگی هوا که اغلب بیشتر از آمار ذکر شده است، برده نمی‌شود زیرا ماجرا سال‌هاست در فصول مختلف بخصوص پاییز و زمستان تکرار می‌گردد تا با برودت هوا منتظر آن باشیم و اهمیتی به تنگی نفس‌های خود ندهیم زیرا دیگر امری عادی شده و پس از گذشت یک پیک چهارماهه همه‌چیز فراموش می‌شود و ماجراهای آلودگی و راهکارهای مقابله با آن به محاق می‌رود.
البته از یاد نبریم که طبق آمارهای داده‌شده از سوی رئیس گروه سلامت و تغییر اقلیم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هرسال حدود بیست هزار نفر در ۲۷ استان براثر این آلودگی‌ها در هوا جان خود را از دست می‌دهند زیرا ادامه یافتن هوای آلوده به‌صورت مستمر باعث مشکلات جدی آن برای ریه‌های انسان خواهد شد چنانکه سازمان جهانی بهداشت هم به آن اینگونه پرداخته که آلودگی هوا به‌طور میانگین سالانه مرگ زودرس هفت میلیون نفر را در سراسر جهان به همراه دارد و تلفات آن بیشتر از ایدز و مالاریا می‌باشد که البته راهکار مقابله با آن تنها حذف منابع آلاینده هوا است اما عزم‌ها برای رسیدن این ایده آل و رفع معضل جدی نیست.
نگاهی به کلان‌شهرهای موجود ازجمله پایتخت، اصفهان، تبریز، اهواز و مشهد حاکی از حضور ناوگان فرسوده حمل‌ونقل عمومی و خودروهایی است که عمر مفیدشان سال‌ها پیش سپری شده اما همچنان یکه‌تاز خیابان‌ها هستند تا سهم ۶۴ درصد را در آلودگی هوا به خود اختصاص دهند و برای نمونه هزینه‌های جانبی این امر در آلودگی هوا به خود اختصاص دهند و برای نمونه هزینه‌های جانبی این فاجعه را در تهران طی سال 1400 به مبلغ 60 هزار میلیارد تومان برسانند! و به همین دلیل محرز، بر اساس قانون هوای پاک مصوب سال ۹۶ تأکید بر حذف این خودروها شده است.
دیوان محاسبات در سال ۹۹ طی گزارشی اعلام نمود علی‌رغم تصویب قانون هوای پاک در سال 96 اما از 112 حکم مندرج در این قانون که باید توسط ۲۳ دستگاه اجرایی می‌شد، 38 حکم کلان انجام نگردید و 64 حکم هم به‌طور ناقص اجرا و تنها ۱۰ حکم عملیاتی شد که کمتر از ۱۰ درصد قانون مذکور می‌باشد.
همانگونه که چند روز پیش دکتر جمالی نژاد معاون عمرانی وزارت کشور و رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهداری‌ها ضمن گله‌مندی از عدم اجرای این قانون حیاتی درنهایت ناباوری اعلام کرد بودجه تخصصی دراین‌باره برای اصلاح ناوگان عمومی در یکسال تنها 99 میلیارد تومان بوده است که شاید بشود با آن سی دستگاه اتوبوس نو خریداری کرد! حالا باید دید متولیان حفظ سلامتی جامعه کدام مورد را ترجیح می‌دهند که ضمن هزینه کردن بیشتر، سوخت فسیلی را با انرژی‌های پاک همچون باد و خورشید تعویض نمایند و یا منتظر بمانند تا سالانه چندین هزار نفر به همین دلیل از میان ما بروند تا این نوع مردن‌ها ارزان‌تر از هوای پاک باشد!
ادامه دارد
